Το πρόβλημα της Ευρώπης

Όπου επικρατεί ο σύγχρονος Βιομηχανισμός (Industrialism), ο Βραχμάνος, ο Ξατρίγια και ο Σούντρα* ομοίως, είναι αντικείμενα εκμεταλλεύσεως από τον Bαϊσίγια και όπου κατ' αυτόν τον τρόπο το εμπόριο απλώνεται παντού θα πρέπει να υπάρχει μία συνεχής βίωση άγχους περί της απλής συντηρήσεως της υπάρξεως· το θύμα της Βιομηχανίας πρέπει να περιορίσει την σκέψη του στο ζήτημα της αυριανής τροφής για αυτό και την οικογένειά του· η απλή Θέληση για Ζωή κερδίζει την πρωτοκαθεδρία έναντι της Θελήσεως για Δύναμη. Αν ταυτοχρόνως αποφασίζεται πως η φωνή κάθε ανθρώπου θα μετρά εξίσου στις εθνικές συνελεύσεις, συνεπάγεται κατά φυσικό τρόπο ότι η φωνή αυτών που σκέπτονται θα πρέπει να καταπνίγεται από αυτούς που δεν σκέπτονται και δεν έχουν καθόλου σχολή**. Αυτή η θέση αφήνει παρομοίως όλες τις τάξεις στο έλεος της ασυνειδήτου ατομικής εκμεταλλεύσεως, διότι κάθε πολιτική προσπάθεια στερούμενη φιλοσοφικής βάσεως καταντά απλώς οπορτουνιστική. Το πρόβλημα της συγχρόνου Ευρώπης συνίσταται στο να ανακαλύψει την δική της αριστοκρατία και στο να μάθει να υπακούει την βούλησή της.

Απόσπασμα από το The Dance of Shiva: Fourteen Indian Essays, κεφ. What Has India Contributed To Human Welfare? του Ananda Coomaraswamy

Μετάφραση-Απόδοση: Υπερβορεία

*Βραχμάνος, Ξατρίγια, Βαϊσίγια, Σούντρα: οι τέσσερεις πρωταρχικοί τύποι της βραχμανικής κοινωνιολογίας, δηλ. Φιλόσοφος και επιμορφωτής, διοικών και στρατιώτης, έμπορος και ποιμένας, τεχνίτης και εργάτης. [Σημείωση του συγγραφέως]

** Ο κατά πνευματικώς ωφέλιμο τρόπο αξιοποιούμενος ελεύθερος χρόνος [Σημείωση Ιστοσελίδας]