Savitri Devi: Χιτλερισμός & Ινδουϊσμός

Κάποτε κάποιος ρώτησε τον Ramana Maharshi – μια εκ των σπουδαιοτέρων προσωπικοτήτων του πνεύματος της σύγχρονης Ινδίας (πέθανε μόλις πριν λίγα χρόνια) – ποια ήταν η άποψή του για τον Αδόλφο Χίτλερ. Η απάντηση ήταν σύντομη και απλή: Είναι ένας «gnani», ήτοι ένας άγιος• ένας μύστης, ο οποίος μέσω της προσωπικής του εμπειρίας έχει απολύτως συνειδητοποιήσει τις αιώνιες αλήθειες που εκφράζουν την Ουσία του Σύμπαντος• έχει επίγνωση της ιεραρχικής φύσεως των αισθητών (αλλά και των πνευματικών) εκδηλώσεών του στον χρόνο και πέρα από αυτόν• έχει επίγνωση της φύσεως και της θέσεως των θεών, των ανθρώπων και των άλλων πλασμάτων, εμψύχων και αψύχων, και του φωτός της Μίας Άφατης Αλήθειας πίσω, εντός και υπεράνω όλων αυτών: τον Brahman-Atman των Ινδουιστικών Γραφών, ηλικίας χιλιάδων ετών. Τούτο προϋποθέτει, βέβαια, συνειδητότητα των αληθών Νόμων που προΐστανται της γεννήσεως, της ζωής, του θανάτου, της αναγεννήσεως και της απελευθερώσεως από τον κύκλο των γεννήσεων και επαναγεννήσεων όλων των όντων και περαιτέρω, επίγνωση της θεμελιώδους ανισότητος των όντων, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων – και των φυλών -, της ανισότητος τόσο των ψυχών όσο και των σωμάτων και – στο κοινωνικό πεδίο – των αγώνων μιας τάξεως η οποία θα αποτελεί την επακριβή αντανάκλαση τούτης της ανισότητος εντός της παγκοσμίου, θείας ιεραρχίας – ήτοι, της ενότητος εντός της ιεραρχικής διαβαθμίσεως. Για έναν τέτοιο εξαιρετικό Βραχμάνο (με την ετυμολογική έννοια της λέξεως, δηλαδή, για έναν άνθρωπο που έχει ανακαλύψει τον Brahman-Atman εντός του ίδιου του τού εαυτού και εν συνεπεία κατέχει την Αλήθεια), η λέξη άγιος (gnani) δεν θα μπορούσε να σημαίνει τίποτε λιγότερο από αυτό.

Τα παραπάνω λόγια αποτελούν μακράν τον σπουδαιότερο έπαινο από κάθε άλλη αναγνώριση της σπουδαιότητος του Ηγέτη μας. Δεικνύει ότι η μοναδικότις της θέσεώς του στην ιστορία είναι το αποτέλεσμα μιας αιτίας βαθύτερης και πολυπλοκότερης (για τον κοινό νου) – της θέσεώς του ανάμεσα στους υψίστους της ιεραρχίας των όντων. Όπως προείπα, ο Ramana Maharshi αντιπροσωπεύει την διφυή αριστοκρατία του Ινδουισμού: τόσο λόγω της κάστας του (Brahmin) αλλά και λόγω του γεγονότος ότι ήταν ένας εκ των λίγων πραγματικά άξιων να ανήκουν σε τούτη την ένθεη κάστα. Η κρίση του έχει πολύ περισσότερη βαρύτητα από ότι οι κρίσεις εκατομμύριων κοινών «διανοούμενων».

Θα διηγηθώ τώρα ένα επεισόδιο από την ζωή μου στο οποίο εμπλέκεται ένας νεαρός από μια πολύ χαμηλή ινδουιστική κάστα, αυτή των Maheshyas της Δυτικής Βενγκάλης, μια κάστα καλλιεργητών της γης• μια εκ των αναρίθμητων υποκατηγοριών των sudras (4η και κατώτερη κάστα).

Ο νεαρός ονομαζόταν Khudiram, προς τιμήν ενός αγωνιστή για την Ινδική Ανεξαρτησία, και ήταν ένα τυπικό δείγμα των μαζών της Βενγκάλης: μελαμψός, πλατυπρόσωπος – μια μείξη Δραβιδικού (φυλή της νοτιότερης Ινδίας) και μογγολικού φυλετικού τύπου. Πρέπει να ήταν γύρω στα 15 και τελείως αμόρφωτος• ήταν υπηρέτης μου.

Μια μέρα – κατά το δοξασμένο 1940 – καθώς επέστρεφε από την αγορά όπου τον είχα στείλει να αγοράσει ψάρια για τις γάτες, μου είπε ακτινοβολώντας από χαρά: «Memsahib (ο τίτλος με τον οποίο προσφωνούν όλες τις Ευρωπαίες στην Ινδία), πραγματικά εύχομαι ο Αρχηγός σας να κερδίσει τον πόλεμο! Το θέλω και εγώ, και προσεύχομαι σε όλους τους θεούς για την νίκη του!»

Έμεινα άναυδη. Δεν είχα μιλήσει ποτέ για τον Αδόλφο Χίτλερ στον Khudiram – σε έναν μη Άριο! Υπέθεσα ότι ο νεαρός γνώριζε πως διεξαγόταν ένας πόλεμος στην μακρινή Ευρώπη – όλοι το γνώριζαν – και δεν με εξέπληξε το γεγονός ότι διάλεξε την δική μας πλευρά• όλοι οι Ινδοί εκείνη την εποχή έκαναν το ίδιο, συμπεριλαμβανομένων των κομμουνιστών (χάρη στο συμφώνο Ρίμπεντροπ-Μολότωφ, 23 Αυγούστου 1939). «Οι εχθροί των εχθρών μας είναι φίλοι μας» - και η Βενγκάλη ήταν το προπύργιο του αγώνα ενάντια στην βρετανική κατοχή. Ωστόσο, δεν περίμενα ποτέ να εκφράζει τα φιλογερμανικά του αισθήματα με τόση έμφαση ένα χωριατόπαιδο της Βενγκάλης! Τον ρώτησα: «Γιατί είσαι τόσο θερμός υποστηρικτής του Ηγέτη μου; Μήπως μόνο και μόνο επειδή κερδίζει;» (Η γαλλική εκστρατεία είχε σχεδόν τελειώσει τότε.)

Ο Khudiram είπε: «Όχι, θα ήμουν με το μέρος του ακόμη και αν είχε ηττηθεί, αλλά προσεύχομαι σε όλους τους θεούς να νικήσει!»

«Γιατί αυτό; Τι ξέρεις για τον πόλεμο;»

«Μπορεί να είμαι αγράμματος, αλλά συνάντησα κάποιον στην αγορά, πολύ μεγαλύτερο από ‘μένα, γύρω στα 20 – ένα μορφωμένο αγόρι -, που μπορεί να μιλήσει και λίγα Αγγλικά, και μου είπε ότι ο Αρχηγός σας διεξάγει αυτόν τον πόλεμο στην Ευρώπη ώστε να απομακρύνει την Βίβλο και στην θέση της να καθιερώσει για όλη την Δύση την Bhagavad Gita!»

Αναρωτήθηκα ποια θα ήταν η αντίδραση του Αδόλφου, εάν γνώριζε την εξήγηση που δινόταν για τους σκοπούς του Αγώνος του στην ψαραγορά της Καλκούτα. Δεν γνώριζα τότε για την μεγάλη εκτίμηση που έτρεφε στο αρχαιότερο Ινδικό φιλοσοφικό ποίημα• το πληροφορήθηκα στην Αγγλία μετά τον πόλεμο, από κάποιον που τον ήξερε καλά. Αλλά ήρθε στον νου μου ένα χωρίο από τον πρώτο ψαλμό της Bhagavad Gita (της γαλλικής μεταφράσεως του Eugene Burnouf του 19ου αιώνα): «Εκ του εκφυλισμού των γυναικών απορρέει η επιμιξία των καστών (εννοώντας των φυλών, καθώς οι κάστες αρχικά αντιπροσώπευαν τον φυλετικό διαχωρισμό)• εκ της επιμιξίας των καστών απορρέει η απώλεια της μνήμης (δηλαδή, ο καθείς λησμονεί ποιοι ήσαν οι πρόγονοί του), εκ της απώλειας της μνήμης απορρέει η απώλεια της κατανοήσεως, και εξ αυτού απορρέει όλο το Κακό!»

Και αίφνης σκέφτηκα: «Πράγματι, αυτή είναι η παλαιότερη γνωστή έκφραση του νοήματος του Mein Kampf! Και είπα στο αγόρι: «Ο μεγαλύτερος φίλος σου έχει δίκιο. Ο Ηγέτης μας αγωνίζεται ώστε η Άρια Δύση να θυμηθεί τις αιώνιες άριες αξίες, οι οποίες υμνώνται στην Bhagavad Gita. Σου δίνω λοιπόν μια μέρα άδεια και μια ρουπία να κεράσεις τους φίλους σου. Πήγαινε και πες σε όλους – σε όποιον και αν συναντήσεις – τι σου είπε ο φίλος σου από την αγορά• έχει δίκιο!

Ο Khudiram ευχαριστημένος και χαρούμενος κίνησε προς την πόρτα• τον σταμάτησα, όμως, για να τον ρωτήσω κάτι ακόμα: «Προσεύχεσαι για την νίκη του Ηγέτη μας – για την νίκη μας, είπα. Γνωρίζεις, όμως, ότι εάν κερδίσουμε τον πόλεμο και η επιρροή του Ηγέτη μου φτάσει στα πέρατα του κόσμου, εσύ, μέσα στην Νέα Τάξη μας, θα παραμείνεις για πάντα αυτό που είσαι, ένας Maheshya, ένας sudra. Δεν είσαι Άριος. Η Νέα Τάξη δεν θα σου δώσει προνόμια• αυτά θα απονεμηθούν, όπως συμβαίνει ανά τους αιώνες, στους Λευκούς Βραχμάνους ή τους Ξατρίγια, οι οποίοι θα παραμείνουν στην κορυφή της Ινδουιστικής κοινωνίας. Έχοντας υπόψιν αυτά, εξακολουθείς να υποστηρίζεις τον Ηγέτη μας;»

Ο νεαρός των τροπικών χωρών, ο «εκπρόσωπος» των αμόρφωτων μαζών της Ινδίας, αναφώνησε χωρίς δισταγμό: «Φυσικά και τον υποστηρίζω, και ακόμα περισσότερο τώρα που το ξέρω! Μιας και αυτό σημαίνει ότι το πνεύμα του Αρχηγού σας είναι ένα με τα Shatras (ιερές γραφές της Ινδίας), ότι γνωρίζει την Αλήθεια και ότι επιθυμεί ο κόσμος να υποταχθεί σε αυτήν, όπως το επιθυμούσαν και τα μεγάλα πνεύματα που κληροδότησαν τα Shatras στους μαθητές τους. Δεν έχει καμία σημασία εάν εγώ, ένα απλό άτομο, ανελιχθώ ή όχι σε αυτόν τον κόσμο. Το μόνο πράγμα που έχει σημασία είναι η Αλήθεια των θεών η οποία είναι και η Αλήθεια του Αρχηγού σας! Εφόσον έχω γεννηθεί ένας απλός Maheshya, σημαίνει ότι έχω αμαρτήσει σε αρκετές από τις προηγούμενες ζωές μου. Αυτήν την φορά όμως υπακούω στα Shatras – δεν μολύνω το σώμα μου τρώγοντας απαγορευμένα φαγητά, δεν ασχολούμαι με κορίτσια από άλλες κάστες, κ.ο.κ. – ώστε όταν ξαναγεννηθώ, θα ξαναγεννηθώ σε καλύτερη οικογένεια. Και ύστερα από αρκετές χιλιάδες χρόνια – ο χρόνος δεν έχει σημασία – ποιος ξέρει… Ίσως γεννηθώ ως γιος Βραχμάνου ή ίσως στην Ευρώπη ως ένας εκ των νεαρών ανδρών που μάχονται για τα ιδανικά του Αρχηγού σας. Ποιος ξέρει…»

Θα μπορούσε κανείς στην Χριστιανική Ευρώπη να φαντασθεί πως ένας νεαρός μη Άριος ή εν πάση περιπτώση αμφιβόλου καταγωγής λέει: «Αυτή είναι η τιμωρία μου για τις κακές μου πράξεις στις προηγούμενες ζωές μου. Τώρα αν συμπεριφέρομαι όπως πρέπει, ποιος ξέρει… Ίσως σιγά-σιγά ανοιχθεί ο δρόμος προς τα άνω και μετά από χίλια ή παραπάνω χρόνια να γεννηθώ Γερμανός». Όχι, κανένας δεν θα μπορούσε να διανοηθεί κάτι τέτοιο, ακριβώς γιατί τέτοιες σκέψεις είναι τελείως ξένες προς το χριστιανικό πνεύμα και προς την πεποίθηση πως όλες οι ψυχές είναι ισότιμες στα μάτια του ευρωπαϊκού φιλεύσπλαχνου θεού. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί εάν στην Ευρώπη είχαμε παραμείνει πιστοί στις παλιές παραδοσιακές αξίες μας. Και τούτες οι αξίες είναι οι ίδιες Υπερβόρειες αξίες οι οποίες υποστηρίζονται σήμερα στην Ινδουιστική κοινωνία, όπου η ιδέα των διαχωρισμένων καστών – η παλαιότερη μορφή “apartheid” του κόσμου – και η πίστη ότι ο Άριος άνθρωπος είναι αυτός που πρέπει να κυβερνά, είναι διαδεδομένες και αδιαμφισβήτητες. Μήπως λοιπόν ο Rudolf von Sebottendorf, ο ιδρυτής της διάσημης Thule Gesellschaft, η οποία άνοιξε τον δρόμο προς τον θρίαμβο του Εθνικοσοσιαλισμού, μήπως λέω, οφείλει πολλά στις επισκέψεις του στην Ινδία και στις επαφές του με το ινδουιστικό πνεύμα της Υπερβόρειας παραδόσεως;

Είναι γραμμένο στις Ινδουιστικές Γραφές ότι «το έτος είναι η μέρα των θεών». Το ηλιακό έτος, 6 μήνες μέρα και 6 μήνες νύχτα, και τα αρκτικά χρόνια, 2 ή 3 ολόκληροι μήνες φως το θέρος και 2 ή 3 μήνες νύχτα τον χειμώνα, είναι οι ημέρες των νορδικών προγόνων των Λευκών Βραχμάνων της Ινδίας. Οι θεοί – αυτοί που λάμπουν και που οι μέρες τους συνίσταντο σε χρόνια με μισή μέρα και μισή νύχτα – ήσαν απλώς τέλεια δείγματα Αρίων: οι Υπερβόρειοι της μακρινής Θούλης, τους οποίους ο σπουδαίος λόγιος της Ινδίας του 20ου αιώνα, Τιλάκ, αναφέρει στο βιβλίο του Η Αρκτική Κατοικία στις Βέδες.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι και η παράδοση των άλλων Αρίων πέρα αυτών της Ινδίας, τοποθετεί τον θρόνο των θεών στην ίδια αρκτική περιοχή• ο ελληνικός θεός του Ήλιου, ο Απόλλων, έχει το προσωνύμιο Υπερβόρειος. Μόνο οι Ινδουιστές – συμπεριλαμβανομένων των μη αρίων μαζών της Ινδίας, στον βαθμό που δεν έχουν εκφυλισθεί από ιδέες επιβαλλόμενες από Αρίους βιολογικώς αλλά όχι πνευματικώς – έχουν διατηρήσει τις παραδόσεις τους. Εξαιτίας του εξαναγκαστικού εκχριστιανισμού από τον 4ο έως και τον 5ο αιώνα μ.Χ., στην Ευρώπη τις έχουν λησμονήσει. Η δόξα του Αδόλφου Χίτλερ – και κάποιων προγενέστερών του όπως ο Friedrich Lange (ιδρυτής του Deutsches Bund, 1894) ή ο Hans Krebs – αναμφισβήτητα το ένιωσαν διαισθητικώς, με την βοήθεια των θεών, και το ενσωμάτωσαν στην φιλοσοφική βάση του κοινωνικού και πολιτικού τους οράματος.

Η ιερή σβάστικα επιλεχθείσα από τον Χίτλερ ως το Σύμβολο του Κινήματός του, αποτελεί τον εμφανή σύνδεσμο μεταξύ του ιδίου και του καθαρού Ινδουισμού. Η σβάστικα υπάρχει παντού στην Ινδία: στις πύλες των ναών, σε σημαίες που ανεμίζουν στην κορυφή των ιερών, στους χώρους όπου τελούνται και εορτάζονται οι γάμοι (μπροστά σε αναμμένη φωτιά, όπως όλες οι Ινδουιστικές τελετές), σε δημόσιες πινακίδες, σε καθημερινές διαφημίσεις και σε κοσμήματα, γούρια, φυλαχτά.

Κάποτε τούτο το σύμβολο μπορούσε να το βρει κανείς σε όλα τα Άρια κράτη ή σε κράτη υπό Άρια επιρροή• στην ελληνική κεραμική και κατ’ επέκταση και στην Τρωική κεραμική (πουθενά δεν έχουν βρεθεί τόσες πολλές σβάστικες από ότι σε θραύσματα του δεύτερου επιπέδους της Τροίας, χρονολογούμενα περί το 4000 π.Χ.!) και στο Μεξικό και στην έρημο Yutacan, μέρη τα οποία εκπολιτίστηκαν από έναν Λευκό και γενειοφόρο θεό (σύμφωνα με την παράδοση) και από έναν θεό της Ανατολής, προφανώς έναν Άριο.

Σήμερα, το ιερό σύμβολο είναι δημοφιλές – διαδεδομένο και σεβαστό – μόνο μεταξύ των Εθνικοσοσιαλιστών και των Ινδουιστών (τις μοναδικές σέκτες στις οποίες η Άρια φυλή είναι αναγνωρισμένη και αποδεκτή• όπως προείπα, οι μη Άριοι ορθόδοξοι Ινδουιστές της Ινδίας, την αποδέχονται επίσης, ανεξαρτήτως σε ποια κάστα ανήκουν).

Μακάρι η επίσημη προπαγάνδα των Δυτικοποιημένων Ινδών που ενδιαφέρονται μόνο για την δημοκρατία και την ισότητα να μην μας παραπλανούσαν και να μην μας εμπόδιζαν να αντιληφθούμε πόσο κοντά μας είναι – και ήταν πάντα – η αληθής Ινδουιστική Ινδία!

National Socialist, no.2 (Φθινόπωρο 1980, σελ.18-20)

Μετάφραση-Απόδοση: Υπερβορεία